Uroda śniegowych dzwonków, czyli pierwsze zwiastuny nadchodzącej wiosny

Gdy rozkwita pierwszy przebiśnieg,

dokoła śnieg z zachwytu taje –

Może i piękniej kwitną wiśnie,

Lecz…cóż za sztuka – kwitnąć w maju?!

                         (Tadeusz Szyma)

Witajcie kochani.

Po długiej przerwie witajcie… Przespałam jesień, zimę przespałam… Wiosna idzie, czas więc najwyższy przetrzeć oczy i obudzić się do życia;-) Zwłaszcza, że jest mnóstwo ku temu powodów. 

Nowy rok, nowa wiosna, nowa ja…

Budzę się razem z przebiśniegami;-)

Zachwycają mnie nieodmiennie od zawsze. Może dlatego, że u schyłku zimy z radością witamy pierwsze zwiastuny wiosny, a może po prostu dla ich niezaprzeczalnej urody.

Ich nazwa wskazuje, że przez śnieg powinny się przebijać… Dawno temu tak było.

Dzisiaj w moich rejonach śniegu ani na lekarstwo.

I dobrze, nie lubię miejskiej zimy.

Ja wiem, że dopiero zaczął się luty, ale nic na to nie poradzę, że moja wiosna już się obudziła.

Urokliwe przebiśniegi są tego najlepszym dowodem.

W ogrodzie, który pamiętam z dzieciństwa, było ich zawsze dużo, gnieździły się pod drzewem starego orzecha i pod brzozą wśród traw (jeszcze smacznie drzemiących, gdy przebiśniegi wychlały spod śniegowej pierzynki swoje białe główki)

Czekało się na nie z niecierpliwością, a kiedy się pojawiały, znaczyło to, że lada chwila nadejdą ciepłe dni i będzie można założyć upragnione podkolanówki;-)))

Dzisiaj już raczej nie noszę podkolanówek, no chyba, że pod spodniami;-)))))

Niezależnie od tego na przebiśniegi czekam jak dawniej, z ogromnym utęsknieniem.

Z tych ogrodowych robiłam maleńkie bukieciki, które ustawiałam na stole przy którym odrabiałam lekcje, żeby przypominały mi o zbliżającej się wiośnie.

Tylko z ogrodowych, bo już od wczesnego dzieciństwa wiedziałam od Taty o tym, że te dziko rosnące są pod ochroną i zrywać ich nie wolno.

Za to można było zachwycać się nimi do woli. Mnóstwo ich rosło w pobliskich lasach, a także na starym poniemieckim cmentarzu, który kiedyś był w moim mieście. Tego cmentarza trochę się bałam, ale kiedy rozbielał się łanami przebiśniegów nic nie było w stanie powstrzymać mnie przed zapuszczaniem się tam na spacery, nawet strach;-) 

Właściwa nazwa botaniczna tego wdzięcznego śniegowego dzwoneczka ( z niemieckiego: Schneeglöckchen) , to śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis).

Swoje imię Galanthus  zawdzięcza Karlowi Linneuszowi, któremu czysta biel kwiatów skojarzyła się pewnie z mleczną bielą i wybrał dla nich nazwę wywodzącą się z języka greckiego: gdzie gala to mleko, a anthos – kwiat. Czyli jednym słowem mleczny kwiat;-)

Druga część nazwy, określająca gatunek pochodzi z łaciny:  nivalis, czyli śnieżny.

Po zsumowaniu tego wszystkiego wyszłoby nam: mleczny kwiat śnieżny:) Ładnie, prawda?

U nas najczęściej nazywa się go przebiśniegiem, śnieżyczką znacznie rzadziej.

W kompozycjach florystycznych przebiśniegów jest raczej niewiele.

Wynika to być może z faktu, że kwiatek to drobny i delikatny więc do stworzenia ciekawej kompozycji potrzeba by ich było sporo, a na giełdzie kwiatowej raczej ich nie widuję.

Jedyne przebiśniegowe bukieciki jakie w tej chwili kojarzę, to te sprzedawane wczesną wiosną na bazarach przez działkowiczki. Hm… należy tylko mieć nadzieję, że są to kwiaty wyhodowane w ogrodzie…

Takie \”przydrożne\” bukieciki przebiśniegów najczęściej otulane są jakimiś liśćmi.

Czy są ładne, cóż…to sprawa dyskusyjna, chyba;-)

Nie ulega kwestii, że wdzięczne te kwiaty najpiękniej prezentują się w ogrodzie pod drzewami i w lesie wśród ściółki z zeszłorocznych liści.

Gdyby chcieć je wykorzystać w kwiatowej aranżacji do wnętrza, to myślę, że pójść by należało właśnie w kierunku leśnych eko klimatów. Świetnie odnajdą się także w stylistyce skandynawskiej –  kilka słoiczków czy niewielkich szklaneczek z przebiśniegami z pewnością wniesie wiosenny klimat do naszych wnętrz.

Przebiśniegi pięknie komponują się z mchem , patykami, konarami, korzeniami czy kamieniami.

W odmętach Internetu udało mi się odnaleźć zaledwie kilka propozycji przebiśniegowych bukiecików.

Popatrzcie, prawda, że urokliwe:)

źródło zdjęć: Pinterest

Naturalnie i bezpretensjonalnie, te dwa słowa najlepiej określają wczesnowiosenne przebiśniegowe aranżacje.

Myślę jednak, że jeśli mamy ich w ogrodzie niewiele, to może raczej niech w nim pozostaną, by dłużej cieszyć nasze oczy swą świeżą i delikatną  urodą.

Jeśli zaś mamy ich w ogrodzie całe łany, to koniecznie udekorujmy nimi nasze mieszkanie. Wniosą powiew nadchodzącej wiosny:)

Dajcie znać w komentarzach, czy lubicie przebiśniegi. I czy wolicie je w ogrodach, czy też z przyjemnością robicie z nich bukieciki do dekoracji wnętrz?

Pozdrawiam Was serdecznie i do napisania.

                   FLORENTYNA