Wioooosnaaaa i wianek lutowy w marcu pokazany;-)

Patrz, oto wiosna znów

Najsłodsze niesie Ci tchnienia

I czoło Twoje ocienia

Wieńcem kwitnących bzów,

Czy czujesz w niemym zachwycie

Wdzięk nowy i nowe życie? (…)

Adam Asnyk

Co prawda do kwitnących bzów trochę jeszcze daleko, ale \”wdzięk nowy i nowe życie\” budzącej się, rozkosznie młodej wiosny czuje się na każdym kroku.

Już jest, rześka, delikatna, świeża. Dopiero otwiera oczy, krokusami, przebiśniegami, śnieżycami. Dopiero się zaczyna. Jest obietnicą kwitnień, kolorów, zapachów… obietnicą cudu, który za chwilę się wydarzy. I to właśnie w niej najpiękniejsze.

Bo najpiękniej się na nią czeka. A kiedy już stanie się faktem niezaprzeczalnym, trzeba ogromnej uważności by nie przegapić tego, co się dzieje.

A dzieje się bardzo dużo i bardzo szybko:) Lubię ten wiosenny spektakl, te codzienne niespodzianki, nowe kwiaty, nowe liście, nowe ptaki, nowe zapachy.

Teraz czekam na fiołki. Myślę, że pojawią się lada dzień.

Póki co zachwycam się tym, co już zakwitło:)

Miałam tropić wiosnę dzień po dniu i pokazywać jak się zmienia i jak dojrzewa.
Miałam… Podobno, jeśli chcesz rozśmieszyć Pana Boga, opowiedz mu o swoich planach.
W obliczu zdarzeń nieprzewidzianych, których wcale nie brałam pod uwagę i z pewnością ich nie chciałam, tropienie wiosny zeszło na plan bardzo odległy.
Podobnie rzecz się ma z wiankiem lutowym. Nie było możliwości pokazanie go Wam w odpowiednim czasie.
Będzie teraz (stąd tytuł wpisu;-)
Wianek lutego to obraz natury budzącej się ze snu.
Jeszcze szarej, jeszcze przymglonej, a już jednak gdzieniegdzie rozjaśniającej się refleksami zieleni i kroplą barw.
Ten przedwiosenny wianek, to kolejny przejaw moich brzozowych fascynacji (o mojej wielkiej miłości do brzóz i brzozowych aranżacji pisałam TUTAJ)
Ale dosyć słów, popatrzcie sami: oto brzozowy wianek lutego

Jak go zrobić?
Otóż wykonanie takiego wianka nie jest trudne, tylko odrobinę pracochłonne i czasochłonne.

POTRZEBNE MATERIAŁY

– cienkie gałązki brzozowe

– białe brzozowe patyki pocięte na małe fragmenty

– gałązki kwitnącego na żółto żarnowca (opcjonalnie)

– pędy bluszczu z kilkoma liśćmi

– odrobina mchu

– skrawki brzozowej kory

– miniaturowe narcyzy i szafirki z cebulami

– drut powlekany papierem (tak zwany \”sznurko-drut\”)

– klej z pistoletu

– klej do żywych roślin

WYKONANIE WIANKA KROK PO KROKU

Kilka giętkich brzozowych gałązek zwijamy w pierścień i łączymy sznurkodrutem.

W ten sposób przygotowujemy bazę wianka. I od tego momentu zaczyna się spokojne, niespieszne, pracowite wyplatanie wianka. Pojedyncze, elastyczne brzozowe witki wplatamy skrupulatnie pomiędzy gałązki przygotowanej bazy (warto wcześniej popodpatrywać ptaki budujące gniazda:)

Wianek stopniowo, chociaż niezbyt szybko, powiększa swoje rozmiary.

Kiedy już uzyskamy pożądaną wielkość i grubość wianka, przystępujemy do jego dekorowania.

W pierwszej kolejności wplatamy weń kwitnące pędy żarnowca (można z nich zrezygnować, ja zastosowałam je dla zwiększenia ilości żółtego koloru w wianku), zielone pędy bluszczu z kilkoma liśćmi. Następnie wklejamy w wypleciony wianek skrawki kory, kawałki grubszych patyków i nieco mchu.