Dlaczego nie lubię zimy i jak ją oswajam.

Nie lubię zimy i tyle.

Śnieg, mróz, szare dni to zdecydowanie nie moje klimaty.

O ile jeszcze zima grudniowa, przedświąteczna ma urok oczekiwania, o tyle ta styczniowo-lutowa, nawet jeśli biała i śnieżna, nie budzi mojej sympatii.

Od stycznia to ja już wiosny chcę;-)

I tak z dnia na dzień czekam, że może lada chwila się pojawi, może już jutro, może za dwa dni…

I tak sobie codziennie wiosny wyglądam, póki co bezskutecznie.

We Wrocławiu znowu śnieżnie i mróz trzyma (niewielki, ale dla mnie i tak za duży).

Obiektywnie rzecz biorąc zima prezentuje się całkiem ładnie:

Mogę popodziwiać jako ładny obrazek, ale i tak nie polubię;-)

Do wiosny daleko, do Wielkanocy daleko, do moich urodzin daleko (chociaż będą pierwsze w kolejności, jeszcze przed wiosną i przed Wielkanocą).

Ratunku, wychodzi na to, że urodziłam się zimą. Tyle lat minęło, a ja dopiero sobie ten straszny fakt uświadomiłam;-))) No ale taką zimą u progu wiosny;-)

A dlaczego zimy nie lubię?

Spróbuję w punktach:

1. bo zimno i nos mi marznie;-)

2. bo zanim wyjdę z domu muszę się ubierać, ubierać i ubierać…

3. bo tak naprawdę, to biało jest w mieście tylko przez chwilę, a potem szaro i brzydko

4. bo mi warsztatowiczki chorują i nie mogę prowadzić zajęć

5. bo jest szaro i zdecydowanie za mało światła, a ja do światłolubnych należę

6. bo jest ślisko i łazi za mną widmo złamanej nogi (no, nie daj Boże)

7.bo muszę odkopywać samochód spod śniegu i skrobać szyby, co nie należy do moich ulubionych zajęć;-)

8. bo ciągle mi się spać chce; najchętniej zapadłabym w sen zimowy i obudziła się dopiero w marcu;)

9. bo brakuje mi kolorów

10.bo dopadają mnie zimowe smuteczki:-(

11. bo do maja daleko, a ja tęsknię za majem (a dzisiaj tak jakoś szczególnie…)

12. bo…zima to po prostu nie moja bajka. I tyle:)

Sporo tego się uzbierało.

Ale przecież trzeba jakoś do wiosny dotrwać i tę nielubianą zimę oswoić, uprzyjemnić sobie, okiełznać;-)

MOJE SPOSOBY NA OSWAJANIE ZIMY

Brak światła rekompensuję sobie ciepłym światłem świec.

W ich blasku świat staje się przytulniejszy, cieplejszy, trochę tajemniczy.

Lubię świece i zapalam je zawsze, kiedy tylko mogę.

A najbardziej lubię, kiedy pachną wanilią, kawą lub cytrusami.

Zimę łatwiej też znosić z kubkiem ulubionej kawy z mlekiem i cynamonem.

Kiedyś nie przepadałam za kawą, a teraz piję kilka dziennie.

Jeśli ktoś lubi słodzoną, to można pokusić się o zrobienie cukru cynamonowego (wystarczy zmiksować w blenderze lub młynku do kawy szklankę cukru z łyżeczką startej kory cynamonowej). Doskonały do kawy lub gorącej czekolady. Ale uważajcie: pobudza apetyt.

źródło zdjęcia: PINTEREST

W zimowy czas przy życiu trzymają mnie książki moje ukochane.

Gdy tylko zdarzają się chwile, kiedy nie muszę nigdzie biec, nie wzywają obowiązki, mogę bezkarnie w domu poleniuchować, otulam się ciepłym pledem i znikam w książkowym świecie.

W zimie zawsze czytam najwięcej.

Mam pewien plan czytelniczy na ten rok, ale go nie zdradzę, dopiero, jeśli się uda.

Najchętniej czytam listy i biografie.

Ostatnio jednak czytam wszystko, jak leci, bo postanowiłam przeczytać książki, które mam na półkach i które wciąż czekają na swoją kolej.

Niektóre z nich wracają z powrotem na półkę, inne idą \”do ludzi\”, a jeszcze inne \”uwalniam\” pozostawiając na ławce w parku (ale to raczej jak ciepło jest) lub na przystanku tramwajowym.

Kolejny mój sposób na oswojenie zimy to listopisanie;-)

Odkryłam na nowo uroki papierowej korespondencji i oddaję się jej z ogromną przyjemnością.

Piszę sporo listów i : uwaga, uwaga!!!!! – otrzymuję listy!

Frajda ogromna.

O przyjemnościach płynących z papierowej korespondencji pisałam TUTAJ.

Namawiam Was gorąco: piszcie listy.

Myślę , że warto powrócić do tego zapomnianego zwyczaju.

A kiedy zima dokuczy mi bardzo bardzo, a wiosna wydaje się szczególnie odległa, funduję sobie domowe SPA i cudną, relaksującą, pachnącą kąpiel z duuużą ilością piany:)

I tu można połączyć przyjemności: zapalam w łazience kilka cytrusowych świec i zabieram do wanny ulubioną książkę (mam takie, które mogę czytać w kółko i bez przerwy;-)

I znikam dla świata. I zapominam o zimie;-)